مقایسه عملکرد پلی آلومینیوم کلراید (pacl) و فریک کلراید (fecl3) در حذف کدورت و مواد آلی منابع آب، مطالعه موردی: رودخانه کرج، تصفیه خانه آب شماره 2 تهران

در تصفیه خانه های آب، علاوه بر تعیین ماده منعقد کننده مناسب برای حذف کدورت و مواد آلی، یافتن روشهایی که در عین کارایی مؤثر منجر به کاهش مقدار مصرف و هزینه ها شود از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این تحقیق با انجام آزمایش های جار، اثر کدورت،ph  و کل کربن آلی، بر روی منعقدکننده های فریک کلراید (fecl3) و پلی آلومینیوم کلراید (pacl)، برای حذف بیشتر کدورت و کل کربن آلی، کربن آلی محلول، جذب ماده آلی در طول موج 254 نانومتر (uv254nm)، قلیائیت، آلومینیوم و آهن باقیمانده، تری هالومتان ها(thms) ، از آب رودخانه کرج در سال 1386 در ورودی تصفیه خانه آب شماره 2 تهران با شرایط کواگولاسیون متداول مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در مقادیر ph طبیعی و پایه،  paclاثر بیشتری را در حذف کدورت، toc، doc، uv254 وthms  نسبت به  fecl3 نشان می دهد. نتایج این بررسی ها عملکرد بهتر پلی آلومینیوم کلراید را در مقایسه با فریک کلراید از نظر مصرف کمتر مواد منعقدکننده، تشکیل لخته های درشت تر، کاهش مدت زمان ته نشینی لخته، تولید لجن با ضریب چسبندگی بیشتر، عدم نیاز به تنظیم ph در کدورتهای 2 تا 5ntu و نیاز به مقدار آهک کمتر در سایر کدورتهای مورد آزمایش تا ntu 100 نشان داد. همچنین نتایج این بررسی ها نشان داد که در کدورتهای پایین (ntu2) و کدورتهای بیشینه (ntu 100) با pacl، درصد حذف کدورت، toc،doc ، uv254nm بیشتر و افت ph و قلیائیت نسبت به فریک کلراید کمتر است. در نهایت pacl را می توان به عنوان جایگزین مناسب و اقتصادی برای فریک کلراید در واحد انعقاد فرایند تصفیه آب تهران پیشنهاد نمود.